قسمت اول:نوجوان بودم و پامنبری حاج علیرضا... حاجی هنوز مشهور نشده بود.شبهای احیا می نشستیم زانوهارو بغل میگرفتیم با "خدای قشنگ" حرف میزدیم.فاطمیه سینه می زدیم "وای مادرم".عاشورا که میشد بعد از جلسه مثل خانواده داغدیده همدیگر را دلداری میدادیم زبون میگرفتیم...
یکبار میون این مویه ها حاجی گفت:بچه ها مگه مادر ما چه گناهی کرده که مثل مجرمها باید شب و مخفیانه دفن شود؟
وای از این داغ! بعد از سالها هنوز برای این روضه گریه میکنم!
قسمت دوم:دادگاه اختلاس میلیاردی را داشت نشان میداد.نشان دادن هر چهره ای ممنوع است.با خودم گفتم بیچاره فیلمبردار !همش باید دور خودش بچرخه!!!!!!!
قسمت سوم:دیدار بچه های سایت نطنز با امام خامنه ای.بیچاره فیلمبردار! نباید هیچ صورتی را نشان دهد!
قسمت چهارم:مجموعه تلویزیونی "ثریا" آن شب یه فیلم پخش نشده از شهید شهریاری نشان داد. وقتی که دانشجوهاش براش یه جشن کوچولو ترتیب داده بودن به مناسبت اینکه به رتبه استادی رسیده.اما همه صورتها شطرنجی بود درست مثل وقتی که مجرمین را نشان میدهد!!!!!!نه!کمی هم غلیظ تر!!با خودم گفتم تا وقتی شیطان حکومت میکنه مظلومیت فاطمه سلام الله علیه در هر لباسی تکرار میشه!
_خاک بر دهان کسی که حرف از مذاکره با آمریکا میزند!_
